Mijn schrijfkarakter kraakt evenveel af als de punt van een potlood in mijn hand, toch deze nieuwe poging. Waarom ik dit doe, en wie in godsnaam geïnteresseerd zou zijn in mijn schrijfsels is mij dé grote vraag. Wellicht een narcistische oercel die deze druilerige eerste augustus misbruikt om uit te breken. Of het zoveelste excuus om de vuile potten en het schuren te ontlopen en blogsgewijs de seconden aan de schimmels te voederen. Chiro Kuurne mag zeggen aan de basis te liggen van deze uitspatting, want hun blog heeft me weer aan het inspireren gezet :) Merci!
Nu, hier ben ik, misschien blijf ik, sorry voor het tumult!
Mordekoi.
ik kijk er naar uit
BeantwoordenVerwijderen